Morkobot - Gorgo

Supernaturalcat

Noiserock uit Italië. Geen mens die er nog van opkijkt. Integendeel, soms hebben wij zelfs de indruk dat de meest spannende muziek gemaakt wordt in landen, waar je dat niet verwacht.

Gorgo

Neem nu Morkobot, een trio uit Italië dus, dat ons sterk doet denken aan Dub Trio, maar dan zonder de dub en met twee basgitaren in plaats van een zessnarig instrument. Verder kan je het vergelijken met een uurtje in een kamer met voldoende padding, waarin je, uiteraard voorzien van een passende dwangbuis, de muren mag te lijf gaan tot je er uitgeput bij neervalt.

Als u die vergelijking wel ziet zitten, dan kan u het ongetwijfeld best vinden met Morkobot. Waanzinnige, schijnbaar ongeordende drumritmes, opgeluisterd met baslijnen, waarvan je spontaan het zweet uitbreekt; dat is waar wij met opener en single Kogromot bij uitkomen.

En dat houden ze een hele plaat lang onverstoorbaar vol. En ze houden dat ook best boeiend. Kologora is funky en neigt naar Red Hot Chili Peppers toen die nog aan de ‘Mother’s Milk’ zaten. Het zou ons niet verwonderen als Lin en Lan, zoals de twee snarenrijders zich noemen, inspiratie vonden in Flea’s betere dagen. De compleet geschifte percussie van – jawel – Lon doet de rest.

Dit is trouwens niet de eerste plaat van dit illustere drietal. Hiervoor verrijkten zij de wereld al met vier voorgangers. Maar deze keer werd producer Giulio Ragno Favero erbij gehaald. Hij mocht eerder ook al Zu en OvO onder handen nemen en bezorgt deze heren een zware, maar glasheldere productie, waarop je, naast headbangen, bijna zelfs kan dansen.

Favorieten? Omdat het moet dan. Naast de eerder al vermelde opener kunnen wij ons wel vinden in het chaotische, maar toch ook weer logische Ogrog, waarop ze de rauwe bassen tijdig aflossen met Primus-achtige invallen. Spectaculair hoe zij een – volledig instrumentale – song boeiend kunnen houden.

Eén goede raad: probeer de songs niet te volgen. Laat u gewoon overspoelen. Want, hoewel er wel degelijk een zekere structuur in de nummers zit, is die zo complex en onverwacht dat je al gauw de draad kwijt bent.

Noiseliefhebbers met een funkafwijking of funkliefhebbers met een duister, noisy kantje, u weet bij deze wat u te doen staat. En heren van Desertfest Belgium, als er nog een gaatje is…

14 september 2016
Patrick Van Gestel