Mira - Plaats
Kathoorn plaatjes
Mira is terug. Na een stilte van vijf jaar heeft de Antwerpse haar vierde plaat klaar. De herbronning lijkt haar echt deugd gedaan te hebben, want met 'Plaats' zet Mira terug een grote stap naar voren.
Het was een trend in de nillies: de jonge vrouwen die in de eigen moerstaal (en vaak zelfs met wat regionale klanken daarbij) zongen, schoten als paddenstoelen uit de grond. Hannelore Bedert, Jackobond, Eva De Roovere, Mira... ze knokten allemaal voor hun plaatsje aan het kleine, Vlaamse Nederlandstalige muziekfirmament. Die onderlinge concurrentie zorgde eigenlijk ook wel voor een hausse qua niveau. De debuutplaat was vaak erg goed. Mira gooide bijvoorbeeld als meisje met de piano hoge ogen op 'In De Daluren' met de titeltrack, het geweldige In De Fleur, Andrea en Openbare Weg. Wat volgde, was dan weer soms wat minder. De tweede en derde plaat van Mira passeerden eerder geruisloos. Haar Checken wordt wekelijks wel opgediept in de Factchecker van de Zevende Dag, maar op de radio was de vierendertigjarige Antwerpse minder te bespeuren. Meer zelfs, na haar derde, titelloze plaat bleef het lange tijd stil rond Mira.
Die tijd is nu voorbij, want met haar vierde plaat knoopt Mira terug aan met het werk op haar debuutplaat. Die ontzettend mooie single Enkel Glas heeft u mogelijk al horen passeren en mag met recht en reden de waardige opvolger van In De Fleur worden genoemd. De fraaie videoclip met Kevin Van Der Perren in een hoofdrol is meer dan een leuk toemaatje. De prachtige beelden zijn de perfecte illustratie van Mira's mijmeringen.
Dat is een prettige vaststelling op 'Plaats': Mira is het niet verleerd om haar rake observaties op een gevatte manier neer te pennen. De Buren is wat ons betreft zeker niet de beste song op dit album, maar de tekst is herkenbaar en vat eigenlijk ook op treffende wijze de typisch Vlaamse kneuterigheid en hoe de Vlaming naar zijn buren kijkt. Wat denkt u van: “De buren zijn flink / Ze zeggen hun gebeden / ze zijn uit massief mahoniehout gesneden / wij zijn rotte planken klaar voor de schroot / de buren kunnen alles / de buren gaan nooit dood.”
Onze eerste focus gaat echter altijd uit naar de muziek en die is met vlagen echt goed. Opener en titeltrack Plaats is al meteen een sterke hint van wat volgt. De piano staat opnieuw centraal, maar andere instrumentatie trekt de song naar een hoger echelon. Productioneel wordt er door Tim Vandenbergh en Mira zelf excellent werk verricht. Ze halen strijkers en blazers uit de kast en soms kiezen ze ook voor de absolute eenvoud. Zo klinkt Mira eleganter dan ooit in Koude Regen, Ze Kunnen Al Veel en in het bloedmooie Woorden. Wat Dan zorgt dan weer voor het nodige peper en zout in het tien gangen tellende menu.
Uit dat menu vinden we niet elke gang even lekker, maar je voelt wel dat Mira lang en liefdevol aan haar vierde maaltijd heeft gewerkt en dat alle ingrediënten aanwezig zijn om die te laten proeven aan een groot publiek. 'Plaats' is een plaat die liefhebbers van de Nekka-nacht een warm hart zullen toedragen. Tien jaar nadat ze In De Fleur uitbracht, heeft Mira nu met Enkel Glas nog een lied dat de 100 op 1-lijst van Radio 1 mag ambiëren. Mira heeft de andere vrouwen uit de kleinkunstwereld op scherp gezet. Dat belooft.