Las Kellies - Friends & Lovers

Fire Records

Wintertijd. Tijd om met ‘Friends & Lovers’ te cocoonen of om twee Argentijnse schonen uit te nodigen? Of waarom niet allebei?

Friends & Lovers

“Genre: punk” verschijnt als we de cd van Las Kellies in iTunes openen. Daar hebben we wel zin in. Maar helaas: op wat simpele drie-akkoordensongs na heeft de derde, officiële studioplaat van deze, ondertussen tot duo afgeslankte, all female-band niets met het genre te maken.

Slackerpostpunk zou een beter opschrift zijn, mochten we de sound van Las Kellies moeten labelen. De gitaren klinken als bij de vroege Siouxsie And The Banshees en Cecilia Kelly en Silvina Costa spelen en zingen hier erg relaxed, wat verveeld zelfs. Ze nemen drie songs de tijd om onder stoom te geraken.

Dan volgt I’m On Fire en slaat er eindelijk een echte vlam uit de smeulende kooltjes. Deze pittige en potige song schopte het vreemd genoeg niet tot single, maar zal live wellicht toch de meeste potten breken. Hij is lekker makkelijk mee te brullen en bevat een paar onweerstaanbare hooks.

Summer Breeze is wel één van de drie songs die tot single gebombardeerd werden. En ook dat is zeker terecht. Het rammelt langs alle kanten in deze song waarin de gelijkenis met Siouxsie het grootst is, maar dat vinden we helemaal niet erg. Zo moet een mix van shoegaze en postpunk klinken.

Met I Don’t Care bijten de dames nog één keer stevig van zich af. Met de song verwerkte Cecilia Kelly een afwijzing. Ze doet dat op een punky manier, maar laat toch ook humor toe: “The way you make tea is a shit / but we love to have tea with you anyway”, klinkt het.

Daarna zakt de plaat, die met twaalf nummers ook al wat aan de lange kant is, wat weg. Fans van Thee Oh Sees zullen er hier en daar nog een krent uit puren, maar zelfs op vol volume dwaalde onze aandacht telkens af tot we aan het slotnummer kwamen. Celebrate Life, de derde single, bewijst nog maar eens dat het duo (live aangevuld met bassiste Manuela Ducatenzeiler) het best uit de verf komt in de meer uptempo songs.

Op ‘Lovers & Friends’ lieten Las Kellies de dub van de laatste plaat wat achterwege, maar op het nieuwe pad stappen de dames nog iets te voorzichtig om volledig te overtuigen. Dat de groep zichzelf niet wenst te herhalen, is moedig en verdient applaus, maar vier echt goede nummers op twaalf is te weinig.

2 januari 2017
Marc Alenus