Holy Lamb - Gyrosophy
Musea Records
‘Gyrosophy’? Het moet zoiets als varkenswijsheid betekenen. Of dit ook op de Letse progrockband zelf slaat is niet duidelijk, maar op het vierde studioalbum van Holy Lamb wordt de droevige stand van de wereld als dusdanig beschreven. Gelukkig staan de heren nuchter en met humor in het leven. Hun muzikale eclecticisme lijkt soms de hele wereld te omvatten, maar de zwakke zang stelt het luisterplezier op de proef.
Opener Porkpower verwijst expliciet naar George Orwells ‘Animal Farm’, waarin het varken Napoleon op de boerderij een tirannie vestigt. Weinig verschil met de echte wereld, laat Holy Lamb uitschijnen, en in amper drie dolle minuten wordt die hele wereld opgetrokken met warempel citaten van levende varkens én Eviva España van Leo Caerts en Leo Rozenstraten. Een Vlaamse wereldhit als metafoor voor het brood en de spelen waarmee de mens suf gehouden wordt? Dat niemand daar eerder op gekomen is.
Het moge duidelijk zijn dat ernst op dit album een relatief begrip is. Toch is er ook ruimte voor ernstiger levensvragen, zoals in To The Boy I Used To Be. Dertien progressieve stijlen lijken hier samen te spannen; alsof dertien producers er niet in slaagden overeen te komen. Toch is dit geen veredeld knip- en plakwerk, want alles wordt met zoveel aplomb geserveerd dat de diversiteit met opengevallen mond gesavoureerd wordt. Laat die varkenslapjes maar aanrukken.
Lyrisch gesproken hinkt dit album op twee sporen. Naast maatschappelijke hangijzers zoals religieus fanatisme (In The Safety Of My Hilltop Empire) en oorlogszuchtige buren (Down The Memory Hole) worden ook persoonlijker bedenkingen gemaakt over ’s mans doorzettingsvermogen (Trouble Vision) en prestatiedrang (This Amazing Race). Maar als Aigars Červinskis hier zijn mond opendoet, maken wij ons de bedenking of er in heel Letland echt geen beter zanger rondloopt. In elk geval klinkt hij als het laatste overblijfsel van hun trashmetalverleden.
Gelukkig domineren de instrumentale kwaliteiten in songs waarin de tempo- en ritmeveranderingen elkaar voortdurend voor de voeten lopen. Zelfs de meest acrobatische toeren komen netjes op de grond terecht. Programmeer de woordloze tracks, en je krijgt alsnog een driesterrenmenu.