Ghost - Popestar

Spinefarm Records

Sinds het vorig jaar verschenen, grammywinnende 'Meliora' is de wereldveroveringstocht van de Zweedse, occulte rockers van Ghost in een stroomversnelling terechtgekomen. “Het ijzer is heet, laten we er maar meteen nog wat nieuw materiaal tegenaanflikkeren”, moet het gevolg van Papa Emeritus gedacht hebben. En daar is nu de vijf nummers tellende ep 'Popestar'.

Popestar

Nieuw materiaal, dat neemt u best met een ferme korrel, satanisch zeezout. Net zoals eerste ep 'If You Have Ghost' bestaat ook 'Popestar' voornamelijk uit minder voor de hand liggende covers. Alleen opener Square Hammer is door de Nameless Ghouls zelf bijeengeschreven, al zullen Nena en Kim Wilde ongetwijfeld even de wenkbrauwen fronsen als ze deze kloon van hun duohit Anyplace Anywhere Anytime horen passeren. Het nummer klinkt weliswaar net iets lichter, opgewekter en radiovriendelijker dan we van Ghost gewoon zijn, maar dat moet zeker niet negatief geïnterpreteerd worden. Het is een geslaagde kloon.

Daarna laat het gemaskerde zestal opnieuw de liefde voor duistere eightiespop de vrije loop met covers van Echo & The Bunnymen (Nocturnal Me), Eurythmics (godzijdank niet een zoveelste Sweet Dreams, maar wel het meer rockende Missionary Man) en Bible van het eveneens uit Zweden afkomstige Impiriet. Tussendoor geven ze ook het Londense duo Simian Mobile Disco, dat voornamelijk bekendheid verwierf met remixes van bekende nummers, een koekje van eigen deeg door het nummer I Believe in een Ghostjasje te steken.

Dat mag allemaal wel heel leuk klinken, maar wellicht zullen alleen de meeste diehard Ghostfans echt wild zijn van deze 'Popestar'. En dat komt van iemand die Ghost in de Vooruit in januari dit jaar voor altijd zal onthouden als één van de beste optredens uit zijn leven. Het mag dan wel een goed idee lijken om oudere nummers te combineren met de typische Ghostsound, maar wanneer ze hun nummers gewoon zelf schrijven, klinkt het gewoon stukken beter.

24 september 2016
Nic De Schepper