Ben Lukas Boysen - Spells

Erased Tapes Records

‘Spells’ is het tweede studioalbum dat Ben Lukas Boysen onder eigen naam uitbrengt en daarmee maakt hij de switch naar het Erased Tapes-label. Dat zij Boysen na ‘Gravity’ (dat nu ook wordt heruitgebracht) vroegen mag niet verbazen: net zoals intussen grote namen als Nils Frahm en A Winged Victory For The Sullen doet Boysen iets nieuws en doet hij dat nog eens goed ook.

Spells

‘Spells’ is net als ‘Gravity’ een buitenbeentje in het post-klassieke genre, al is dat vooral goed nieuws. Het houdt zich ver weg van de al te naïeve melodieën en intussen clichématige structuren. De aanwezigheid van drums en een bij momenten stevige synthesizer zorgt voor een sterke dynamiek in het album: van rustige nummers als Selene tot Golden Times I, dat van een repititief pianopatroon in een snedige dancetrack evolueert.

Centraal op de plaat staat de piano. Eerder dan snel en speels voelt die voornamelijk zeer loom aan. In The Veil en Sleepers Beat Theme contrasteren de akkoorden mooi met het lichte getokkel op de harp. Tussen een wisselende bezetting van klassieke instrumenten, drums en synthesizer zijn de diepe tonen van de piano een constante, die ervoor zorgt dat het album samen blijft hangen.

Ondanks al die pracht wringt er soms toch iets. De gelijkenissen tussen ‘Gravity’ en ‘Spells’ zijn dan ook moeilijk te negeren. In zekere zin kan ‘Spells’ beschouwd worden als een vervolg: na Nocturne I en II krijgen we nu III en IV. Die vier nummers brengen telkens hetzelfde idee (een trage progressie van pianoakkoorden over lome drums). De vraag rijst dan ook of ‘Spells’ zich wel genoeg weet te onderscheiden van ‘Gravity’, zeker aangezien Erased Tapes die laatste na amper twee jaar ook opnieuw heeft uitgebracht.

De ideeën en de klank van ‘Gravity’ zijn verder verfijnd, maar in de structuur lijken de albums soms net te veel op elkaar. The Veil werkt als opener op dezelfde manier als Only In The Dark; waar na Nocturne I To The Hills kwam, komt nu Sleepers Beat Theme. Het is zonde dat Boysen niet net dat stapje verder is gegaan in zijn ontwikkeling, want beide platen mogen er zeker zijn.

29 september 2016
Robbe Van Petegem