Assunta & The Light Orchestra - Silent Revolution

Elevate Records

Na een erg goed ontvangen debuut 'Occupied By The Sun' en een vijftigtal liveshows in België en Nederland, die resulteerden in een fijne liveopname, was het tijd voor Assunta Mandaglia (gitaar, vocals) en Pieter Thys (gitaar, loops), de spil van Assunta & The Light Orchestra, om nieuwe muzikale inspiratie op te doen. Beide muzikanten waren eerder al actief in een hele hoop bands als Assunta Mano, Buscemi, Troisseur, Tribe en vooral Balaxy Orchestra, dat de basis vormt voor de huidige samenwerking. Op 'Silent Revolution' is een groep te horen die ruimschoots de tijd nam om een nieuw verhaal te schrijven.

Bij Assunta & The Light Orchestra is de revolutie een stil gebeuren; kleinschalig en in de luwte, wat het misschien net indrukwekkender maakt. Beide muzikanten kennen elkaar al jarenlang en dat maakt dat er ook op dit album er veel vertrouwen is.

Het mooie en erg verzorgde artwork van de hand van Eva De Vriendt valt meteen op, ook al omdat dat in het verlengde ligt van wat reeds op 'Occupied By The Sun' te zien was. En net als toen, duikt er opnieuw een erg opvallende en bijzondere cover op. Het van The Police bekende Roxanne krijgt in de handen van dit duo een nieuw jasje aangemeten.

Bijzonderheden zijn het aparte stemgeluid van Assunta en het gitaarspel van Pieter Thys, die een hele collectie bijzondere, zelf ontworpen gitaren in huis heeft en niet zelden experimenteert met loops. Naast de creatie van muziek heeft Thys ook als geluidsingenieur en producer ervaring opgedaan. Bij Assunta & The Light Orchestra gaat het dan weer hoofdzakelijk om de interactie tussen het duo, het vocale aspect en de erg sfeervolle, akoestische begeleiding.

Het materiaal straalt hier hoopvolle warmte uit, een thuiselijkheid waarin het aangenaam vertoeven is. Bovendien zijn de nieuwe songs herkenbaar, zoals blijkt uit opener Give Her Money, een song over armoede en bedelaars; een menselijk dilemma, met een zekere permanente actualiteitswaarde. Kleine, maar bovenal menselijke verhalen dus, waarin iedereen zichzelf probleemloos kan herkennen.

Geen grote gebaren of statements. Assunta & The Light Orchestra houden de revolutietjes immers stil en intiem. Net daar schuilt hun sterkte: in het kleine, het al te menselijke; door dagelijkse ervaringen langzaam maar kundig om te smeden en te vertalen naar nieuwe, vaak intieme en fragiele songs. Thys en Mandaglio vullen elkaar goed aan in het door kurkdroge beats gedreven Storm, Colours of Circles waarin warm gitaarspel en intieme ontboezemingen een plaats vinden. Wie een referentiepunt nodig heeft, verwijzen we naar righteous babe Ani DiFranco, die ook weet hoe ze met een enkele akoestische gitaar een revolutie kan starten.

Eén van de hoogtepunten is het zomerse Esta Fiesta, dat zo feestelijk is als de titel doet vermoeden. Ook het uptempo Bahia moet het hebben van beats en zuiderse ritmiek. Daarna zakt het tempo weer met I Saw en het folky Raga - heerlijk gitaarspel - dat verwijst naar Joni Mitchell, alvorens uit te komen bij de knappe, lichtfunky titeltrack en bonustrack Roxanne.

Geen valse pretenties bij Assunta & The Light Orchestra. De songs hebben lang kunnen rijpen, hoog tijd dus om die eeuwige zoektocht naar geluk op een podium terug te gaan vinden. Dat kan onder meer op 11 februari wanneer de Arenberg hen samen met een dankbaar publiek liefdevol zal ontvangen.