Airbag - Disconnected

Karisma Records

Met elk nieuw studioalbum perfectioneert de Noorse groep Airbag de aan Pink Floyd schatplichtige sound. Bovendien zit ‘Disconnected’ ook in thematisch opzicht op dezelfde tak als Waters & Co. Vervreemding is de heren uit Oslo zeker niet euh… vreemd.   

Disconnected

In 2009 doken de heren meteen de eindejaarlijstjes binnen met het debuut ‘Identify’. Sindsdien neemt de kwaliteit van hun werk recht evenredig toe met de fanbase. Typisch blijven het slepende tempo en de onversneden melancholie van de songs. De quasi-wanhopige zang van Asle Tostrup en de ritmesectie getuigen alweer van een passende terughoudendheid.

Toch horen we op ‘Disconnected’ ook een vernieuwde Airbag. De ritmiek is broeieriger, de texturen roepen door de ambient toetsen meteen onheil af. De soundtrack bij een samenleving waarin mensen van elkaar vervreemden. De aliënatie krijgt nog duisterder allures door de beklemmende toon van Airbags muziek.

Beklemming is ook het gevoel dat we krijgen bij de eerste verzen van opener Killer: “Here I am / A selfmade predatory man / You’d better run”. Het vertrouwen in de mensheid is gedaald tot onder het nulpunt. Een kilte trekt door onze schouderbladeren. Bjørn Riis pakt wederom uit met even groots als geraffineerd gitaarspel. En eens de rem gelost, duwt hij de wah-wah-pedaal in.   

Het semi-akoestische Broken neigt naar vroege Porcupine Tree. Eerst schildert Riis gitaarlicks als waren het penseelstreken om voorbij de helft voluit te gaan.

De elektronica en Tostrups echoënde stem (alsof Roger Waters himself in de aanpalende studio zit) maken van Slave de meest sinistere song van het album. “You make me feel so small”, klinkt haast sloganesk. De gitaar bouwt climactisch op om ten slotte weg te deemsteren bij laagtij.

Eb en vloed bepalen ook de structuur van Sleepwalker. Bij momenten moet zanger Tostrup op de tippen van de tenen staan.

Het titelnummer begint erg ritmisch met drummer Henrik Fossum druk in de weer op de toms. Toch maakt de U2-achtige aanpak in de eerste helft op ons niet de verhoopte indruk; dan klinkt het jazzy vervolg met de meanderende gitaren een stuk lekkerder.

Returned is ten slotte een minimalistische en repetitieve coda zodat Airbag eventjes klinkt als de IJslandse dichters van Sigur Ros.   

‘Disconnected’ is opnieuw een fijn geslepen idioom dat de onmiskenbare Airbag-stempel draagt. Het keurmerk van de fijnkostslager. Toehappen is de boodschap. Ook op vinyl beschikbaar.   

14 september 2016
Christoph Lintermans