#LiverpoolAhoy - The Coral - Pass it On (2003)

We zijn er zelf nog niet geraakt, tot in Liverpool, maar de havenstatus, de voetbalclub, maar vooral de muzikanten spreken altijd nog altijd tot de verbeelding.

De Britpop was eigenlijk al "over and out", toen The Coral de sympathieke neus omstreeks de eeuwwisseling aan het venster stak in de lijn met generatiegenoten als The Libertines, The Zutons en The Thrills, die ook "de song" hoog in het vaandel voerden. We moeten eerlijkheidshalve toegeven dat we die onmiskenbare charme destijds niet onmiddellijk oppikten. Maar op Pukkelpop 2003 stonden ze op het hoofdpodium en wij waren aan de gang met een bord noedels in het eetdorp, toen plotsklaps een gigantische regenbui ontstak en wij van onder twee inderhaast bij elkaar geschoven eettafels niet anders konden dan het concert op het hoofdpodium waar te nemen. De klik is er toen gekomen.

De dromerige, licht psychedelische akoestische pop vond toegang tot ons melomane brein en sindsdien werd alles (maar dan ook alles) van The Coral aangeschaft. "Fucking awesome", omschreef Noel Gallagher dit olijke zestal. Gelijk heeft hij!