#KurtVileKiest - The Byrds - Truck Stop Girl (1970)

Hij startte ooit als gitarist bij The War On Drugs, maar kiest sinds 2008 voor het solopad als muzikant en sporadisch als producer. Kurt Vile is gek van muziek en toont dat een week lang met zijn favoriete tracks.

Een cover die volgens Kurt Vile het origineel overtrof. Het origineel was van de hand van Lowell George en Bill Payne aka Little Feat. Deze cover door The Byrds werd mee ingespeeld door Clarence White, de uitvinder van de zogenaamde B-bender, de gitaartwang die je vaak hoort in countrymuziek. Zijn stem is doorleefd en ruw, maar tezelfdertijd kwetsbaar en mooi. Vile: “It definitely kills the original (Little Feat) in my opinion. When I was in South America. I wrote an ode to Clarence White but I never released it”.

Truck Stop Girl staat op ‘Untitled’. Van de latere Byrds-albums was dat altijd degene die je in huis had, ook al was je geen grote fan. 'Untitled', dat in 1970 werd uitgegeven, was één van de weinige bescheiden commerciële successen voor de groep. Eight Miles High is het hoogtepunt, een jam van vijftien minuten die de bekwaamheid van deze band aantoont. De andere songs mogen echter niet over het hoofd worden gezien: de groep was tegen die tijd het gevestigde geluid aan het aanpassen naar een meer jarenzeventigmodus en de invloed van nieuwe leden Gene Parsons en Skip Battin kwam naar voren, waardoor het bekende timbre van Roger McGuinns twaalfsnarige Rickenbacker opzij werd geschoven ten gunste van een slankere countryrockoriëntatie. 

Op een deel van dit materiaal (vooral Yesterday's Train en Wellcome Back Home) klinken ze meer als Crosby, Stills, Nash & Young. Het enige nummer op het album dat door andere mensen dan serieuze Byrds-fanaten werd gehoord, was McGuinns Chestnut Mare, maar Truck Stop Girl, All The Things, de groepsversie van Leadbelly 's Take A Whiff On Me en vooral Just A Season (misschien wel het mooiste nummer dat McGuinn ooit heeft geschreven) zijn ook erg goed.